Op 7 oktober 1944, om 4.00 u. in de nacht ontplofte er een granaat in Oploo in de omgeving van Overloon, vlakbij de boerderij van de heer M. van Tilburg (28 jaar). Een scherf kwam in zijn knie terecht. De Amerikanen vervoerden hem naar het dichtstbijzijnde veilige ziekenhuis, 40 km richting het westen, in Geldrop. Vanwege de zware gevechten duurde die tocht drie dagen, met als gevolg dat de wond ging infecteren en redding van het been niet meer mogelijk was; zijn hele rechterbeen moest worden geamputeerd! Rond 1950 werd hem in de Maartenskliniek te Nijmegen deze beenprothese aangemeten.
Hij bestaat uit metaal, hout en leer, en moest opgehangen worden met een brede leren riem om het middel en een stevige katoenen band over de schouder. Met een hendeltje is het mogelijk de knie te buigen en te strekken. Het been weegt 7 kg!
Soms schoot het been los, als hij op de akker aan het werk was, dan moest hij met de kruiwagen opgehaald worden.
De beroemde Franse legerarts Ambroise Paré (Parijs 1517-1590) was al zo inventief dat hij rond het jaar 1550 een kunstbeen (links op de afbeelding, met knie-scharnier!) en een kunsthand (rechts op de afbeelding, met zelfs handeltjes voor vingerbewegingen!) ontwierp.
Maar daarna is er toch bitter weinig vooruitgang geboekt, als je naar de kunstledematen kijkt uit de eerste helft van de 20e eeuw. Pas na 1960 zijn de ontwikkelingen in de prothese-wereld hard vooruitgegaan, met bionische onderdelen, vaak computergestuurd, en kunnen bijna alle bewegingen tegenwoordig worden nagedaan!