De Nederlandse arts en masseur Johann Georg Mezger (1838-1909) wordt beschouwd als een van de grondleggers van de heilgymnastiek, een behandeling aan het bewegingsapparaat die we vanaf 1960 fysiotherapie noemen.
Aanvankelijk bestonden de behandelingen uit massage
met frictie en bewegingsoefeningen.
Daarnaast werden waterbaden gegeven, en ook stoom
en elektriciteit werden gebruikt in de behandelingen.
Vanaf 1900 gingen kwikdamplampen, d’Arsonval lampen en ivoren massagerollers deel uitmaken van de behandeling.
Omstreeks diezelfde tijd ontwikkelde de Zweed Gustav Zander een reeks oefenapparaten die in principe niet veel verschillen van moderne oefenapparatuur.
Ze werden ingezet in zogenaamde Medico-Mechanische Instituten.
Uiteindelijk bleef de kern over: massage, frictie en oefeningen waarmee de patiënt ook zelf aan de slag kan.
